Maturzyści zatańczyli poloneza na rynku w Rudzie Śląskiej

Rudzcy maturzyści już po raz ósmy spotkali się na placu Jana Pawła II, żeby wspólnie zatańczyć poloneza. Maturzystów poprowadził prezydent Rudy Śląskiej Michał Pierończyk oraz inicjatorka wydarzenia i nauczycielka z II Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Dwujęzycznymi im. G. Morcinka - Mariola Mańka–Sgodzaj.

- Tradycyjnie, jak co roku, maturzyści z naszego miasta tańczą poloneza na rynku, dając mieszkańcom wyjątkową okazję do wspólnego celebrowania tego pięknego, polskiego zwyczaju, symbolizującego nie tylko wejście w dorosłość, ale także zbliżający się czas matur i nowych wyzwań – mówi Michał Pierończyk, prezydent miasta.

Rudzcy maturzyści już po raz dziewiąty spotkali się na rynku

Po odtańczeniu poloneza do muzyki z filmu „Pan Tadeusz” uczniowie odtańczyli wspólny taniec „Belgijka”. W tegorocznej akcji wzięło udział aż 308 osób!

– Młodzi ludzie chętnie włączają się w tę akcję, wspaniale się bawiąc. To taki relaks przed maturą, która jest dla wielu z nich bardzo stresująca – mówi Mariola Mańka–Sgodzaj, inicjatorka wydarzenia.

Tegoroczni maturzyści zmierzą się z egzaminem dojrzałości w terminie od 5 do 22 maja. W tym roku w szkołach ponadpodstawowych w Rudzie Śląskiej w klasach maturalnych uczy się w sumie 731 maturzystów, 353 osoby w liceach, 66 osób w liceum dla dorosłych i 312 osób w technikach.

Zobaczcie, jak uczniowie tańczyli w ubiegłych latach:

Historia poloneza

Przypomnijmy, że pierwsze wzmianki o tańcu w rodzaju poloneza pochodzą z drugiej połowy XVI wieku, a od połowy XVII wieku zyskał on miano tańca narodowego. Jego pierwowzorem był taniec pieszy pochodzenia ludowego, który z biegiem czasu stał się znany wśród wszystkich warstw społecznych i otrzymał nazwę „taniec polski”. Nazywany był również „chodzonym”, „pieszym” czy „powolnym”. Nazwa polonez pojawiła się dopiero w latach trzydziestych XVIII wieku, zapożyczona z języka francuskiego – polonaise. Polonez jest tańcem uroczystym, charakteryzującym się posuwistością i dostojnym nastrojem. Tańczony jest podczas ważnych uroczystości, najczęściej na rozpoczęcie dla podkreślenia podniosłego charakteru.